Data Loading...
ธีรงพงษ์นิทานอีสป20เรื่อง Flipbook PDF
ธีรงพงษ์นิทานอีสป20เรื่อง
174 Views
159 Downloads
FLIP PDF 1.51MB
1
นิทานอีสป 20 เรื่อง จักทาโดย นายธีรพงษ์ คงอ่อน เสนอ ครูศุภาวรรณ วรรณประเสริฐ โรงรียนศึกษาสงเคราะห์จิตต์อารี ในพระอุปถัมภ์ของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
ก
สารบัญ หมากับหอยนางรม
1
สิงโตกับลา
2
หมาป่ ากับแพะ
3
แมลงวันกับน้าผึง้
4
ต้นเพลน
5
หมาจิง้ จอกกับเม่น
6
หมาจิง้ จอกกับสิงโต
7
เล่าของนกยูง
8
วัวป่ ากับแพะ
9
กวาง แกะ และหมาป่ า
10
หมากับหมาจิง้ จอก
11
หนูกับมด
12
ชายขีเ้ กียจ
13
ชาวสวนกับต้นแอปเปิ้ ล
14
ผึง้ กับเต่าทอง
15
ชาวประมงกับปลาหมึกยักษ์
16
ตัวต่อกับงู
17
แมวจอมขโมย
18
ข
สุนัขป่ าและโพรงไม้
19
หมาป่ ากับแกะในคอก
20
1
นิทานอีสป เรือ่ ง หมากับหอยนางรม
กาลครั้งหนึ่ง มีหมาตัวหนึง่ ชอบกินไข่มาก มันไปเยี่ยมบ้านของแม่ไก่บ่อยครัง้ และในที่สดุ ก็ตะกละเสียจนกลืน ไข่ทงั้ หมดลงท้องไวันหนึ่งเจ้าหมาเดินลัดเลาะไปตามชายหาด ณ ที่แห่งนัน้ มันเห็นหอยนางรมตัวหนึ่ง และเพียงชั่วพริบตา หอยนางรมก็ลงไปนอนอยูใ่ นท้องของเจ้าหมาทัง้ ตัวทัง้ เปลือก คงพอเดาได้ว่า มันจะทาให้เจ้าหมาปวดท้องทุรนทุรายมาก สักเพียงใด
2
นิทานอีสป เรื่อง สิงโตกับลา
วันหนึ่งขณะที่สิงโตเดินอยู่ตามทางในป่ าด้วยความหยิ่งผยอง สรรพสัตว์ทงั้ หลายต่างหลีกทางให้มนั ด้วยความ ยาเกรง ลาตัวหนึ่งกลับกล้าร้องหมิ่นศักดิ์ศรีเจ้าป่ าขณะที่มนั เดินผ่านไป สิงโตเลือดขึน้ หน้าด้วยความโกรธ แต่ทนั ทีท่ีหนั หลังกลับไปเห็นว่าใครเป็ นผูพ้ ูด มันก็เดินจากไปเงียบๆ เจ้าลาโง่ ไม่มีค่าพอที่มนั จะกางกรงเล็บออกมาให้เสื่อมเกียรติเสียด้วยซา้
3
นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ ากับแพะ
หมาป่ าหิวโซเห็นแพะตัวหนึ่งกาลังเล็มหญ้าอยู่บนยอดผาชัน ซึง่ มันไม่มีทางจับเจ้าแพะได้เลย "ตรงนัน ้ อันตรายมากนะท่าน"
หมาป่ าร้องแสร้งทาเป็ นห่วงใยในความปลอดภัยของเจ้าแพะเหลือประมาณ "ท่าน อาจจะตกลงมาก็ได้ ได้โปรดฟั งข้าแล้วลงมาเสียเถิด! ตรงนีท้ ่านจะได้กินหญ้านุ่มๆ และอร่อยที่สดุ ของบ้านเมืองนี ้ จะมา เท่าไรก็ได้ตามที่ท่านต้องการเลยละ" เจ้าแพะมองลงมาจากขอบผา "ท่านช่างห่วงใยตัวข้าเสียนี่กระไร"
แพะตอบ "และท่านก็ช่างเอือ้ เฟื ้ อเรื่องหญ้าของท่านเหลือเกิน แต่ขา้ รูจ้ กั ท่า น ดี ท่านก็แค่คิดถึงอาหารของท่านเท่านัน้ แหละ ไม่ใช่ขา้ หรอก!"
4
นิทานอีสป เรื่อง แมลงวันกับนา้ ผึง้
โถใส่นา้ ผึง้ ใบหนึ่งล้มคว่าลง ทาให้นา้ หวานเหนียวไหลเยิม้ ออกมากองบนโต๊ะ กลิ่นหวานหอมของนา้ ผึง้ เชือ้ เชิญ ให้แมลงวันฝูงใหญ่บินมาตอมรอบๆ อย่างรวดเร็ว พวกมันไม่รอคาเชิญใดๆ ไม่เลยละ พวกมันบินลงมาจุ่มทัง้ ขาทัง้ ตัว เพื่อ สวาปามนา้ ผึง้ ตัง้ แต่หวั จรดเท้า ปี กของพวกมันเหนียวเหนอะติดกัน จนไม่อาจดึงเท้าขึน้ มาจากกองนา้ ผึง้ เหนียวๆ ได้ ใน ที่สดุ พวกมันก็ตาย พลีชีพให้กบั รสชาติแห่งความหวาน
5
นิทานอีสป เรื่อง ต้นเพลน
นักเดินทางสองคนเดินอยู่ท่ามกลางแสงแดดยามเที่ยงวัน พวกเขา พยายามหาต้นไม้ท่แี ผ่ก่ิงก้านสาขาเพื่ออาศัยพักใต้รม่ เงา ขณะที่กาลังเอนกายหลบแดดอยู่ใต้ใบบังอังน่ารื่มรมย์ พวกเขาก็เห็นว่ามันคือต้นเพลน "ต้นเพลนนี่ช่างไร้ประโยชน์เสียจริง!" หนึ่งในนัน ้ พูดขึน้ "ลูกผลใดๆ ก็ไม่มีแถมใบที่รว่ งลงมาก็มีแต่ทาให้
พืน้ สกปรกรกไปหมด" "เจ้าสิ่งมีชีวิตที่ไร้สานึก!" ต้นเพลนพูดขึน้ ทันที "พวกเจ้าเอนกายอาศัยร่มเงาของข้าอยู่ตรงนี ้ ยังมีหน้า
มาพูดว่าข้าไร้ประโยชน์อีก ช่างอกตัญญูนกั โอ ท่านเทพจูปิเตอร์ พวกมนุษย์สมควรได้รบั ความกรุณาไหมนี่"
6
นิทานอีสป เรื่อง หมาจิง้ จอกกับเม่น
หมาจิง้ จอกตัวหนึง่ ตัดสินใจว่ายข้ามแม่นา้ แต่เกือบจะไม่ถงึ ฝั่ง พอถึงมันก็นอนแผ่หราเต็มไปด้วยรอย ฟกชา้ และเหนื่อยอ่อนจากการดิน้ รนฝ่ ากระแสนา้ เชี่ยวกราก ไม่นานกองทัพแมลงดูดเลือดก็บินกรูถึงตัวมัน มันได้ แต่นอนนิ่งๆ เพราะหมดแรงเกินกว่าจะวิง่ หนี เม่นตัวหนึ่งผ่านมาพอดี "ข้าจะไล่แมลงพวกนีใ้ ห้ก็แล้วกัน" มันกล่าวอย่างใจดี "อย่า อย่า!" หมาจิง้ จอกวิ่งอุทาน "อย่าไปกวนมัน ให้มน ั ดูดไปเท่าที่มนั จะดูดได้ ถ้าหากเจ้าไล่มนั ไป พวก
แมลงจอมตะกละฝูงใหม่ก็จะเข้ามารุมดูดเลือดน้อยนิดที่ขา้ เหลืออยู่เป็ นแน่"
::นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ ::
หากขจัดความชั่วร้ายเพียงเล็กน้อยออกไป อาจต้องเจอกับความชั่วร้ายที่ใหญ่หลวงกว่าเดิม
7
นิทานอีสป เรื่อง หมาจิง้ จอกกับสิงโต
หมาจิง้ จอกรุน่ เยาว์ผยู้ งั ไม่เคยพานพบสิงโตมาก่อน บังเอิญได้พบสิงโตตัวหนึ่งในป่ า เพียงแวบแรกที่เห็นก็เพียง พอที่จะทาให้เจ้าจิง้ จอกห้อเหยียดไปหาที่หลบภัยใกล้ตวั ที่สดุ ครัง้ ที่สองที่หมาจิง้ จอกเห็นสิงโต มันหยุดยืนหลังต้นไม้แอบมองสิงโตอยู่สกั พัก ก่อนจะเลี่ยงหลบไป แต่พอครัง้ ที่ สาม เจ้าจิง้ จอกก็เดินตรงไปหาสิงโตอย่างอาจหาญและกล่าวโดยไม่แสดงอาการหวั่นเกรงใดๆ ว่า "สวัสดี ว่าไง พี่เบิม้ "
นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ ความคุน้ เคยบ่มเพาะความประมาท และการสนิทชิดเชือ้ กับความชั่วร้ายจะลวงเราสู่อนั ตราย
8
นิทานอีสป เรื่อง เล่าของนกยูง
เล่ากันว่า นกยูงไม่ได้มีขนงดงามซึ่งมันภาคภูมิใจเหลือเกินเช่นนีม้ าตัง้ แต่แรก เทพีจโู นผูโ้ ปรดปรานมัน ทรง ประทานขนเหล่านีใ้ ห้ เนื่องเพราะวันหนึ่งมันไปอ้อนวอนขอเครื่องประดับบนขน ซึ่งจะทาให้มนั แตกต่างจากนกตัวอื่นๆ และเมื่อมันมีขนเจิดจรัสงามด้วยสีมรกต ทอง ม่วง และอาพัน มันก็เดินลาพองขนอย่างหยิ่งยโส ท่ามกลางหมู่นกทัง้ หลาย ซึ่งเพ่งมองมันด้วยความริษยา แม้กระทั่งไกฟ้าที่งามที่สดุ ยังเห็นว่าความงามของนกยูงนัน้ เหนือกว่า ทันใดนัน้ นกยูงก็เห็นนกอินทรีกรู่ อ้ งสูงลิบอยู่บนท้องฟ้าสีคราม มันรูส้ กึ อยากบินเช่นที่เคยทาเป็ นนิจ มันจึงกาง ปี ก พยายามทะยานขึน้ จากพืน้ ทว่านา้ หนักของเครื่องประดับอันอลังการฉุดมันลงมา แทนที่จะได้บินขึน้ ไปชื่นชมแสงแรก รับอรุณ หรืออาบแสงสีกหุ ลาบท่ามกลางหมูเ่ มฆยามอัสดง มันกลับต้องเดินเตาะแตะบนพืน้ งุ่มง่ามยิ่งกว่าสัตว์ปีกทุกชนิด ที่หากินตามลานดินเสียอีก :: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ ::
อย่าแลกอิสรภาพกับความหรูหราและการโอ้อวด
9
นิทานอีสป เรื่อง วัวป่ ากับแพะ
วัวป่ าตัวหนึง่ หนีสิงโตเข้าไปในถา้ ที่ซ่งึ คนเลีย้ งแพะใช้เป็ นที่พานักของฝูงแพะยามที่มีพายุรา้ ยและยาม ค่าคืน บังเอิญมีแพะหลงฝูงตัวหนึ่งถูกทิง้ ไว้ขา้ งหลัง ยังไม่ทนั ที่เจ้าวัวป่ าจะเดินเข้าไปข้างใน แพะก็โน้มหัวของ มันและตรงรี่เข้าขวิดเจ้าวัวป่ าด้วยเขา หากแต่สิงโตยังคงวนเวียนอยู่ตรงนอกปากทางเข้าถา้ วัวป่ าจึงต้องจาใจ ยอมรับการเหยียดหยามนัน้ "จงอย่าคิดว่า" มันกล่าว "ข้ายอมรับการกระทาอันแสนขีข้ ลาดของเจ้าเพราะข้ากลัวเจ้าล่ะ เมื่อไรที่สิงโต
จากไป ข้าจะสอนบทเรียนให้เจ้าอย่างที่เจ้าจะไม่มีวนั ลืมเลยทีเดียว" :: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ ::
การเอาเปรียบขณะที่ผอู้ ื่นมีความทุกข์นบั เป็ นเรื่องเลวร้ายอย่างยิ่ง
10
นิทานอีสป เรื่อง กวาง แกะ และหมาป่ า
วันหนึ่งกวางเดินมาหาแกะเพื่อขอยืมข้าวสาลีสกั เล็กน้อย เจ้าแกะรูด้ ีว่าเจ้ากวางเป็ นนักวิ่งที่รวดเร็วราวลมพัดจน อาจจะหนีพน้ เกินเอือ้ มได้งา่ ยๆ ซึง่ ก็มีแนวโน้มที่จะเป็ นอย่างนัน้ ดังนัน้ มันจึงถามกวางว่ามีใครที่จะพอรับประกันในคาพูด เจ้ากวางได้บา้ ง "มีสิ มี" เจ้ากวางตอบด้วยความมั่นใจ "หมาป่ าสัญญาว่าจะช่วยคา้ ประกันให้ขา้ " "หมาป่ า!" แกะร้องด้วยความขุ่นเคือง "เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อการคา้ ประกันพรรค์นน ั้ รึ ข้ารูจ้ กั หมาป่ าดี มันเอาทุกอย่าง
ที่มนั อยากได้แล้วก็วิ่งหนีไปโดยที่ไม่จ่ายอะไรทัง้ สิน้ ส่วนเจ้า เจ้ามีขาที่ใช้ได้อย่างยอดเยี่ยมจนข้าแทบไม่มีโอกาสเก็บหนี ้ ของข้าได้เลย หากข้าต้องไล่เจ้าเจ้าด้วยการนัน้ "
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า ::
สีดาเจอกับสีดาไม่อาจทาให้เกิดสีขาวได้
11
นิทานอีสป เรื่อง หมากับหมาจิง้ จอก
มีหมาจานวนหนึ่งเผอิญพบหนังสิงโตเข้าและพยายามฉีกมันเป็ นชิน้ ๆ ด้วยคมเขีย้ ว บังเอิญหมาจิง้ จอกตัวหนึ่ง เดินผ่านมาพบเห็นพวกมันจึงหัวเราะเยาะเย้ย "หากแม้วา่ สิงโตตัวนัน ้ ยังมีชวี ิตอยู่" หมาจิง้ จอกพูด "เรื่องคงหลับตาลปั ตร มันคงทาให้พวกเจ้ารูซ้ ่งึ ว่ากรงเล็บของ
มันคมกว่าฟั นของพวกเจ้าเพียงใด"
นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ การซา้ เติมคนล้มเป็ นเรื่องง่ายและน่าเหยียดหยามอย่างยิ่ง
12
นิทานอีสป เรื่อง หนูกบั มด
ณ ลานดินแห่งหนึ่ง หนูกบั มดสร้างรังอยู่ใกล้ ๆ กัน ต่อมาไม่นานเกิดฝนตกหนัก ทัง้ รังหนูและรังมดที่อยู่ใต้ดิน ถูก นา้ ท่วม ทาให้ฝงู มดจมนา้ ตายไปเป็ นจานวนมาก ส่วนพวกหนูไม่เป็ นอะไรเลย พวกมดสงสัยจึงถามหนูว่า "ทาไมพวกเจ้า ถึงรอดจากนา้ ท่วมมาได้ล่ะ" หนูจึงตอบว่า "ก็เพราะว่าพวกข้าทาทางเข้าบ้านไว้สองทางยังไงล่ะ พอทาท่วมทางแรก พวก เราก็รีบหนีออกไปทางที่สองได้ทนั "
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า :: ควรเตรียมทางหนีทีไล่เผื่อไว้สาหรับในทุก ๆ เรื่อง
13
นิทานอีสป เรื่อง ชายขีเ้ กียจ
ชายคนหนึ่งมีนิสยั เป็ นคนเกียจคร้านมาก ต่อให้มีสิ่งดี ๆ เข้ามากองอยู่ตรงหน้าเขาก็ยงั ขีเ้ กียจที่จะหยิบขึน้ มา วัน หนึ่งเทพเจ้าอยากทดสอบดูวา่ ชายคนนีจ้ ะเกียจคร้านมากเพียงใด ท่านจึงนา "ความโชคดี" ใส่ไว้ในกะละมังใบหนึ่งแล้ววาง ไว้ตรงหน้าเขา ปรากฏว่าเขาไม่สนใจแม้แต่นอ้ ย แถมยังเหยียบลงไปในกะละมังจนความโชคดีกระเด็นหายไปอีก เทพเจ้า เห็นความขีเ้ กียจของชายคนนีจ้ งึ ได้แต่พดู ว่า "ถ้าเช่นนัน้ เจ้าก็เป็ นคนโชคร้ายตลอดไปแล้วกัน"
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า ::
14
นิทานอีสป เรื่อง ชาวสวนกับต้นแอปเปิ ้ล
ความขีเ้ กียจไม่เคยนาพาสิง่ ที่ดมี าให้ชาวสวนคนหนึง่ ปลูกต้นแอปเปิ ้ลไว้เป็ นจานวนมาก แต่กลับไม่มีตน้ ไหน ออกผลให้เขาเลยทัง้ ยังเป็ นที่อยู่ของนกและแมลงตัวเล็ก ๆ มากมาย เขาจึงตัดสินใจที่จะตัดต้นแอปเปิ ้ลทิง้ ขณะที่เขากาลัง จะตัดต้นแอปเปิ ้ลทิง้ พวกนกและแมลงก็พากันมาอ้อนวอนว่า "ได้โปรดเถิดท่านต้นไม้พวกนีเ้ ป็ นที่อยู่อาศัยของพวกข้า หากท่านเก็บมันไว้ พวกข้าสัญญาว่าจะร้องเพลงให้ท่านฟังทุกวันเป็ นการตอบแทน" ชาวสวนไม่ฟังเลยแม้แต่นอ้ ย เขาลง มือตัดต้นแอปเปิ ้ลไปเรื่อย ๆ จนถึงต้นสุดท้ายที่มีรงั ผึง้ ที่เต็มไปด้วยนา้ ผึง้ ห้อยอยู่ เขาจึงเห็นว่าก็มคี ่าอยู่เหมือนกัน
: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ : ทุกสิ่งมีค่า หากเรารูจ้ กั พิจารณามองให้เห็นเป็ นประโยชน์ของมัน
15
นิทานอีสป เรื่อง ผึง้ กับเต่าทอง
ผึง้ ตัวหนึ่งคิดอยากจะแกล้งเต่าทองซึ่งเป็ นเพื่อนของมัน จึงชวนเต่าทองมากินอาหารเย็นที่รงั เมื่อเต่าทองมาถึง รัง ผึง้ ก็นารังผึง้ และรวงผึง้ มาให้เต่าทอง ซึง่ เต่าทองเป็ นแมลงที่กินใบไม้เป็ นอาหาร เต่าทองกินนา้ ผึง้ ไปได้นิดเดียวก็บิน กลับรังของมัน วันต่อมาเต่าทองคิดอยากจะเอาคืน จึงชวนผึง้ มากินอาหารที่รงั ของมันบ้าง เมื่อผึง้ มาถึงเต่าทองก็เอาใบไม้ มาให้ผงึ ้ กิน แต่ผงึ ้ กินไม่ได้ตอ้ งบินกลับรังไป เต่าทองจึงนั่งหัวเราะด้วยความชอบใจ
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ :: คนที่ชอบกลั่นแกล้งผูอ้ ื่นย่อมถูกเขาเอาคืนเข้าสักวัน
16
นิทานอีสป เรื่อง ชาวประมงกับปลาหมึกยักษ์
วันหนึ่งในฤดูหนาว ชาวประมงคนหนึ่งต้องออกเรือไปหาปลาเพื่อมาเลีย้ งครอบครัว แต่การจับปลาในฤดูหนาว ถือเป็ นเรื่องยาก ในระหว่างที่เขารอปลามาติดเบ็ดนัน้ ก็มีปลาหมึกยักษ์ตวั หนึง่ โผล่ขนึ ้ มา ชาวประมงพูดขึน้ ว่า "ถ้าข้า กระโดดลงไปจับเจ้าในทะเล ข้าคงต้องหนาวตายแน่ แต่ถา้ หากข้าไม่ลงไป ลูก ๆ ของข้าก็คงจะหิวตายเหมือนกัน"
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ ::
ลูกคือสิ่งสาคัญที่สดุ สาหรับพ่อแม่
17
นิทานอีสป เรื่อง ตัวต่อกับงู
วันหนึ่ง ตัวต่อตัวหนึ่งบินมาเกาะที่หวั ของงู แล้วมันก็ต่อยเข้าที่หวั ของงูอย่างจัง พิษจากเหล็กในทาให้งเู จ็บปวด มาก มันกระเสือกกระสนด้วยความทรมาน แต่ก็ไม่รูว้ ่าจะแก้แค้นตัวต่อได้อย่างไร ขณะนัน้ ก็มีคนขับเกวียนผ่านมาพอดี มันจึงเลือ้ ยเข้าไปข้างใต้เกวียนแล้วเอาหัวของมันมุดเข้าไปใต้ลอ้ ของเกวียน พลางนึกในใจว่า "อย่างน้อยเจ้าก็สมควรตาย ไปพร้อม ๆ กับข้า"
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า :: การทาร้ายผูอ้ นื่ อาจเป็ นการนาภัยมาสู่ตนเอง
18
นิทานอีสป เรื่อง แมวจอมขโมย
เช้าวันหนึ่ง แม่ไก่พาลูก ๆ ออกไปเดินเล่นรอบบ้าน จนได้พบกับเจ้าแมวตัวแสบที่แกล้งหลับอยู่ เจ้าแมวเห็นแม่ไก่ ไม่สนใจจึงอาศัยจังหวะที่แม่ไก่เผลอจับลูกไก่มากินทันที สักพักแม่ไก่เห็นว่าลูกไก่หายไปตัวหนึง่ มันจึงร้องเรียกลูก เจ้าของ บ้านได้ยินจึงเดินออกมาดู ก็พบว่าลูกไก่หายไป เขารีบออกตามหาจนพบเจ้าแมวตัวแสบนอนอยู่อย่างสบายใจ จึงหยิบ ไม้ไล่ตีมนั ทันที เจ้าแมวจึงร้องถามว่า "โอ๊ย ท่านมาตีขา้ ทาไมนี่" "ก็เจ้าแอบกินลูกไก่ของข้าน่ะสิ" เจ้าของบ้านตอบ แมว ปฏิเสธแก้ตวั ว่า "ข้าไม่ได้กินนะ ท่านอย่ามาใส่รา้ ยข้าสิ" เจ้าของบ้านโมโหจึงพูดว่า "ถ้าเจ้าไม่ได้กิน ทาไมที่มมุ ปากของเจ้า ถึงมีขนไก่ติดอยู่ล่ะ" เจ้าแมวจานนต่อหลักฐานจึงยอมถูกทาโทษแต่โดยดี
: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า : ผูท้ ่ที าผิดมักมีพิรุธให้จบั ได้เสมอ
19
นิทานอีสป เรื่อง สุนขั ป่ าและโพรงไม้
สุนขั ผูห้ ิวโหยตัวหนึ่งมุดเข้าไปในโพรงต้นโอ๊คเพื่อกินอาหารที่มคี นมาทิง้ เอาไว้ เมื่อกินเสร็จท้องของมันป่ องมาก จนไม่สามารถออกมาจากโพรงได้ มันจึงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ "ใครก็ได้ช่วยข้าที" สุนขั ป่ าอีกตัวเดินผ่านมาเห็นจึง ถามว่า "มีอะไรให้ขา้ ช่วยรึ" มันโอดครวญ "ข้าติดอยูใ่ นนีช้ ว่ ยข้าออกไปทีเถอะ" "แล้วเจ้าเข้าไปในโพรงได้อย่างไรล่ะ" "ข้าก็ มุดเข้ามาตามปกติน่นั แหละ แต่พอข้ากินอิ่มกลับออกไปไม่ได้นะสิ" สุนขั อีกตัวจึงพูดว่า "ถ้าเช่นนัน้ เจ้าก็รอให้อาหารมัน ย่อยเสียก่อน เดี๋ยวเจ้าก็มดุ ออกมาได้เองนั่นแหละ" พูดจบมันก็เดินจากไป
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ า่ :: จงรูจ้ กั ทาอะไรให้อยูใ่ นความพอดี
20
นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ ากับแกะในคอก
หมาป่ าตัวหนึง่ ทราบข่าวมาว่า หมู่บา้ นแห่งหนึง่ จะนาแกะมาบูชายัญ มันจึงมาคอยมองเฝ้าแกะในหมู่บา้ น แต่ พวกแกะไหวตัวทันจึงอยู่แต่ในคอกไม่ยอมออกไปไหน หมาป่ าจึงพูดหว่านล้อมพวกแกะว่า "พวกเจ้าออกมาจากคอกเถอะ เจ้าไม่รูห้ รอว่าอีกไม่นานชาวบ้านจะมาจับเจ้าไปบูชายัญแล้ว ที่น่นั มันน่ากลัวมากเลยนะ มีแต่เลือดของเพื่อน ๆ ของพวก เจ้าเต็มไปหมด ขนาดข้ายังกลัวเลย" เมื่อแกะได้ยินดังนัน้ จึงพูดว่า "ขอบใจนะที่เป็ นห่วงพวกข้า แต่ถา้ พวกข้าจะต้องตาย เพื่อถวายแด่พระเจ้า ก็ยงั ดีกว่าตายเป็ นอาหารให้หมาป่ าอย่างเจ้า"
:: นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า :: หากจะตายก็ควรตายอย่างมีศกั ดิ์ศรี